নাটক – কাৰেঙৰ লিগিৰী
[জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা]
তৃতীয় দৰ্শন
[কোটোহা
বাঁহৰ জোপাৰ তলৰ গৰু বাট । ধান খেৰৰ জুমুধি এটা লৈ আঙনি কোবাই বপুৰা আহি থাকে ]
বপুৰা:- দ’ত
বাঁক যখ যখিনি নিশাৰ নিশাচৰ জলদেৱ থলদেৱ বাঁকিনী শাঁকিনী…. এই
হেন আচানত পৰা বপুৰাক কৃপা কৰিবা । আৰু যদি নকৰা ….
কিনো
কৰিবা .... ঘাৰহে মোহাৰিবা, তালৈ বপুৰাই কেৰেপ নকৰে । [ডাঙৰকৈ কেবাবাৰো গল হেকাৰি মাৰি ] হচ-হৈচ হেঃ হেঃ হেঃ | হে ৰাম প্ৰভু বাট দেখুৱাই নিবা ।
ভাল অৰণ্যত সোমালোহি ।
[এনেতে দূৰৰপৰা ৰাতি
পহৰীয়াই সোধে “বাৰী চুকে কোন
যায়” ]
কোন যায় কটা তোৰ চৌধ পুৰুষৰ পাছৰ তোক এৰি এপুৰুষৰ
জোঁৱায়েক… এহ কৰ্তা… ধেত তাই বা কিমান
বুঢ়ী…. হেৰ কটা নহয় তোৰ জীয়েৰ আছে
যদি বাপেৰে তোৰ জোঁৱায়েৰেই যাওঁ ।
[আকৌ মাত ওচৰত “কোন
যায়” ]
ঔ শহুৰ দেখোন ওচৰতে ! বোলো পিতাই....
[এটা চাওডাং ৰাতি পহৰীয়া
আহে ]
[হঠাত ভাওজুৰি] পিতাই পিতাই... উ... পিতাই ঔ
বৰ হুল এডালে বিন্ধিলে পাই ৷ ইস্ ইস্ এই শেহ নিশাও হুলবোৰৰ এনে চোক কটা ।
চন্তৰী:- শেহনিশা বপুৰা ! [আচৰতি
হৈ ]
বপুৰা:- [মাটিতে বহি হুল উলিয়াই ]
মোৰ কি জগৰ । ৰাতি জনীক নো মই কেনেকৈ চাঙৰ তলত বান্ধি থওঁ । হবতো শেহনিশা ..সন্ধিয়া
লাগোতে জালোৱা মানুহ যদি বালি .. চৰাত নাও লগাদি কোটোহা বাঁহৰ জোঙত লাগি থাকেহি ।
চন্তৰী:- পিছে বপুৰা এনেহেন সময়ত তোক
লিগিৰি টোলৰ পাছ বাৰীত দেখিবলৈ ভাল হোৱা নাই ।
বপুৰা :- [আচৰিত হৈ ] কি কি
লিগিৰি টোলৰ পাছবাৰী.... ?
চন্তৰী:- নজনা ভাওনো কিয় ধৰ ?
বপুৰা:- হৰি... হৰি !
চন্তৰী:- আৰু তই কিন্তু সজে সজে....
বপুৰা:- হৰি... হৰি
[এনেতে বিজুলিবেগেৰে
সুন্দৰ তাতে ওলাইহি । চন্তৰী টোৱে সেৱা জনাই দূৰত থিয় হয় । বপুৰা থৰমৰ খাই ৰয় ।
সুন্দৰৰ ইঙ্গিতত চন্তৰী সেৱা জনাই গুচি যায় । বপুৰাই থেৰো-ঘেহোঁকৈ ।]
আজি তিনিদিনে শুকান খৰিৰ দুখত.... দিনত সময়ো নাপাওঁ.... কোঁৱৰৰ আলপৈচান ধৰোতে ।
সুন্দৰ :- [চকু
গাঁঠি থোপা কৰি] কথা নাসাজিবি, মই তোক সুদৰ্শনৰ
তাত দেখিছিলোঁ....
বপুৰা-এঃ দেখিছিলেই
যদি... এনেয়ে মিছা মাতিলো পিছে....
সুন্দৰ :-[গোঁমোঠা হৈ বাধা দি]
থ এতিয়া মোৰ কথা শুন । এতিয়াই যা । মোৰ হাইতাল বোলোৱা নৈফুৰা নাওখন.... নাৱৰীয়া
সতে সাজু কৰগৈ । মই আজি এতিয়াই কুঁৱৰীৰ সতে.... বালি-ভাত খাবলৈ যাম ।
[বপুৰা গিৰিপকৈ উঠে]
বপুৰা-কি কথা আছে মোৰ ঈশ্বৰ থিতাতে মই ঘাটত নাও খেৰা
কৰাম ।
সুন্দৰ :-[অধৈয্য হৈ] বেলি
নকৰিবি যা ! যা । এখন্তেকো নৰবি ।
বপুৰা:-নৰও মোৰ ঈশ্বৰ....
[ বুলি একে উশাহতে লৰ
মাৰি আকৌ গুলিটো অহাদি আহি]
পিছে পাচলি কুটিবলৈ শেৱালিকো.....
সুন্দৰ :-[খঙেৰে ] নালাগে.... নালাগে.....
তই.... মই যিটো কৈছো তাক কৰগৈ ।
[পাছলৈ নাচাই বপুৰাই
নিধাতু খাই লৰি ওলাই যায়.... সুন্দৰে বপুৰাক যোৱাগৈ দেখি লাহে লাহে সোঁফালে ওলাই
যায়গৈ ।]
(সিপিঠিত)
[ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ : দিগন্ত শইকীয়া]
No comments:
Post a Comment