নাটক - শোণিত কুঁৱৰী (৩)

নাটক - শোণিত কুঁৱৰী

[জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা]

দ্বিতীয় অঙ্ক

দ্বিতীয় দৰ্শন

[এটা বন পথ ৷ সন্ধ্যা হৈ আন্ধাৰ হৈছে ৷ ৰতি আৰু মদন আহি গীত গাই নাচে ৷]

গীত :-

          আমি কৰি ফৰো বিয়াকুল ৷

[থাকে] নিজৰ য’ত কুল কুল

          ফুলৰ পাহিত নিয়ৰ দুল

          সখীয়তীৰ মাতে যত বিয়পিছে ইকুল

          সিকুল ৷

মদন :- মোৰ যে ফুলৰ কাঁৰ ৷

ৰতি :- মোৰ হাতত মধুৰ ভাৰ ৷

দুয়ো :- আমাৰ কাষতে চোৱাঁ প্ৰেমিক-প্ৰেমিকা বিয়াকুল ৷

ৰতি :- মোৰ হাতত ফুলৰ বেণু ৷

মদন :- মোৰ হাতত কানুৰ বেণু ৷

দুয়ো :- লগৰী লগৰী আমাৰ মতলীয়া মধু পি আকুল ৷

মদন :- এইবাৰ ভগৱতীয়ে বেছ কামটিলৈ পাচিছে ৷

            [এনেতে স্বপ্নদেৱী গীত গাই সোমায় ৷]

গীত

সপোন পাৰৰ মই              সপোন কুঁৱৰী ৷

          অমিয়া-মাধুৰী মই আনো কুহকিনী

মই যে মায়াবিনী কথা দিওঁ সুৱঁৰি ৷

          হাঁহো মৃদু মৃদু কৰি ৷

মদন :- কিহে, সপোন সখী ৷ পালাহি নেকি ? ভগৱতীয়ে তোমাৰ কথাও কৈছিল বোলে, তোমালোকে যোৱা, সপোনক মই পঠাই দিম ৷ পিছে সময় হৈছে নহয়নে ?

স্বপ্নদেৱী :- ওঁ ওঁ, খৰ কৰিব লাগিল, বলা ৷ বহু নিশা হৈছে ৷ মই তেন্তে আগবাঢ়ো দেই ৷               

মদন :- বাৰু, আমি গৈছোঁ, বলা ৷

            [স্বপ্নদেবী যায়গৈ আৰু মদন-ৰতিয়ে গাই গাই যায় ৷]

                                                                                              (সিপিঠিত)

[ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ : দিগন্ত শইকীয়া]