নব নব বহাগ আহে

নব নব বহাগ আহে

সৰু ফুলে মিচিকি হাঁহে      

মনে তোমাক ধিয়ায়



নব নব মোৰ ৰচনাকে

শুনোতাই গুনগুনাই

মনে তোমাক ধিয়ায়




স্বপ্ন হৈ ৰচনাত

মেদিনীৰ হাঁহি বঢ়ালো

তুমিয়েই মোৰ আপোন বৰ

সৰগৰ সূৰ সজালোঁ



নব নব মিলন নিশাৰ

সৰু তৰা জকেমকায়

মনে তোমাক ধিয়ায়




ই যে ভাগ্য সু-আৱাহনী

শতবাৰ মানি ললো

অভিজ্ঞতা উপচি পৰে

জলধিত মানসৰো

অ’ লেখি লহৰ যে ধুনীয়া

হিয়া যে ৰূপতে নাচে

মনে তোমাক ধিয়ায়




মুমূৰ্ষ ৰিক্ত গানে

কত নীৰব্ৱ ভবায়

সেই দিন যে পাৰ হৈ যায়

যি সময় নাহে দুনাই

দেখে মিলন বাসনা

অপৰূপ ৰূপ পিয়াসে

মনে তোমাক ধিয়ায়




(কণ্ঠ:- ইলা বোস)
(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ  → দীপা  ডেকা)