লিয়েং মাকাও
কোন পাহাৰ শিখৰতে বাট চাইছা
সুৰৰ পঁজা কিয় উদং ৰাখিম
অকলশৰে মই কিমান কান্দিম
তাকে একমনে ভাবিছা
চুলিটাৰি
তাতে ডিয়েংচিয়ে পাতৰ ৰং সানিছা
সেই ৰং লাগি হঁহা শ্বৰাতি বাঁহীৰ
সুৰধ্বনি তুমি সুনিছা
অ’ আকাশ
মোৰ লগৰীক তুমি জানো দেখিছা
তেওঁৰ জেইন্ চেম্ খনি বিজুলীৰে বোৱা
ৰঙা ওঁঠজুৰি মৌৰে বোলোৱা
তুমি জানো মন কৰিছা
অ’ নিয়ৰ সুহুৰি মাৰিছা
খুবলেই শ্বিবুন শ্বিবুন তোমাকে
মোৰ মানসীৰ দেহাৰে ভাঁজত
কোমলতা তুমি সানিছা
(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ → মালিনী গোস্বামী )
No comments:
Post a Comment