আধুনিক কবিতা তাই

আধুনিক কবিতা....

তাই  

পিয়ানো বজাই....

          গাই যায়

                   সুহুৰীয়া গান,

আত্‌মাত আছে জ্বলি

          বৈদিক যুগৰে সেই একে অভিমান ৷

          মাথোঁ.....

                   নৱআৱিষ্কৃত লয়লাস

                             ফিল্মীয় হাস

                   ভডেভিলাভিনয় বিলাস

          বৈজ্ঞানিক লয়-মান-যাত্ৰা প্ৰকাশ ৷

          আধুনিকা কবিতা....

                   তাই যায়

                   ৰেলৱে ট্ৰেইনৰ

                   প্ৰথমত, দ্বিতীয়ত

                             তৃতীয়ত....

                                      ........ এৰোপ্লেনত,

                                      তই দ্ৰুতগামী

                                      তাই অন্তৰ্যামী ৷

... ডিনাৰ – ছাপাৰ খায়

কেতিয়াবা চিৰাও চোবায় ৷

                   *

সুখীয়াৰ

বিলাসৰ

মৰচুমী ফুল.....

          গোলাপৰ

সুৰভিয়ে ভুলাই ৰাখিব তাইক

                   ক’ত পাৰে আৰু ?

ফেক্টৰী, মাইনত

চেপা খাই জোল হোৱা

                   মানুহৰ....

হাঁহাকাৰ শুনি তাই

          সোলোকাই থলে সোণ-খাৰু ৷

            *

বাল্মীকি-বনত

          অতীতত

যিটো আসুৰী নিষাদৰ

বিৰোধে বিদ্ৰোহী হৈ

শ্লোকৰূপে

ঘোষি প্ৰতিবাদ....

দৈৱী ন্যায় প্ৰতিষ্ঠাৰ বাবে

ৰামায়ণ-গানে গানে

প্ৰচাৰি ফুৰিলে দৈৱীবাদ....

          বুৰঞ্জীৰ আৰু এক মহাসংক্ৰান্তিত

          কবিতাই ললে আহি

                   অচিনাকি ৰূপ

          বিপ্লৱী ছন্দেৰে ছন্দায়িত ৷

                      *

    .... প্ৰাণৰো প্ৰাণ তাই

          মাটিৰো মাটি      

          তাইয়েই সূক্ষ্ম ন্যায়

                   খাটিৰো খাটি.....

   ..... তায়ে সত্য সনাতন

          গায়ত্ৰী ছন্দ

          মানৱৰ সভ্যতাৰ

                   স্তৰে স্তৰে

                   সজাগৰে

                             ফুৰে তাই....

          যত ছন্দ ভঙ্গ হৈ

          মানুহৰ জীৱনৰ

          কদৰ্য্য কলুষে

          সুন্দৰৰ ৰাজ্যখন

          কৰে লণ্ডভণ্ড ৷

     .... তাই....

নানা অভিনৱ অদ্‌ভুত আৰু অচিনাকি

ছন্দৰ ৰিহা পিন্ধি লৈ .....

আজি এই নতুন শতিকাতো

                   বৰষিব...

          অনাস্বাদিত মৌ-মধু,

          তোষি নৱ-জগতৰ কোটি....

                   অভিলাষী মকৰন্দ

                   তাই ছন্দৰো ছন্দ ৷

          ছন্দৰো অভ্যন্তৰৰ

          উচ্চ গণিতৰ....

          সূক্ষ্ম গণনাৰ যোজনাৰে গঢ়া-পিটা

          ছন্দবিহীনাৰূপে

          বিচিত্ৰ অভিনৱ পদবন্ধে

                             আহে তাই

                             হাঁহে তাই

নিচিনো নিচিনো বুলি, চিনিলোঁ চিনিলোঁ আজি

          তুনি মোৰে কবিতা মাই

          মাথোঁ ৰূপ আহিছা সলাই ৷

মাই !

          মোক তুনি কিবা ক’ খুজিছা ? ? ?

                             ক’বা ?

                             কাৰ ? ?

                   কথা বুভুক্ষুৰ ? ? ?

মাই !

          মোৰ আগত তুনি কিবা বৰ্ণাব খুজিছা ? ? ?

          বৰ্ণাবা ?

          কি ?

          হাড়ছাল ....

          কামিহাড় ....

          থৰক্‌বৰক্‌

          হুমুনিয়াহ .....

   ..... হাঁ ভাত ... হাঁ ৰুটী .....

 

   ..... মা ... ভোক ভোক ... উ উ উ উ .....

                   হা ভগৱান

“কিয় যোৱা নাই কামলৈ ?”

         ভাত নাই খাবলৈ ....

         “ডেম .... তই ৰৈ আছ লাঞ্চ খাবলৈ”

                  × × × গমহ্‌ গমহ্‌ × × ×

          × × × উস্‌ × × উস্‌ উস্‌ × × ×

..... নামাৰিবা, নামাৰিবা, চাহাব, চাহাব .....

          “চুপ্‌ ... চুপ্‌ ... চুপ্‌ ... চুপ্‌...

          .... ষ্ট্ৰাইক্‌ ? ষ্ট্ৰাইক্‌ ? ?

ব’ল ...ব’ল ... ব’ল

                          ব’ল .... কামলৈ ৷”

          × × × চাৰৌপ্‌ .... চাৰৌপ্‌ ....

         .... অহ্‌ হ্‌ হ্‌ হ্‌

         উহুঁ ...হুঁ ... হুঁ ....হুঁক্‌ হুঁক্‌ হুঁক্‌ ...

      × × × চাৰৌপ্‌ ... চাৰৌপ্‌ × ×

     “ব’ল, কুত্তা ....

            চলো, চলো.....

      ইউ ডেম্‌ ছোৱাইন চুপ্‌ ৷”

            .... চুপ্‌

      .... চুপ্‌ চুপ্‌

              ..... চু...উ..উ...উ...প্‌ ৷            

                                         

[জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাদেৱে ৰচা কবিতা]

[ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ:  দিগন্ত শইকীয়া]