মঙ্গলদৈ তোমাৰ নাম হওঁক মঙ্গল তোমাৰ ।
অতীত ঘাটি চাইলে পাবা ঐতিহ্য অপাৰ ।।
কোঁচ ৰজাৰ জীয়ৰী মঙ্গলা যাৰ নাম ।
সেহি নামে নামাকৰণ মঙ্গলদৈ ধাম ।।
হৰিহৰৰ যুদ্ধ ভৈলা, হৰিয়ে শিঙা বায় ।
সেহি স্থানে হৰিশিঙা আজিও শোভা পায় ।।
‘দৌ-ৰাঙ্গ’ দৰং হৈলা এ’ দেৱে ৰঙ্গ কৰা ।
আৰ্য্য আছিল এহি স্থানে বৈদিক যুগৰ পৰা ।।
শাহেই ৰাজাৰ নগৰ বুলি যিখান স্থান খ্যাত ।
সেহি ৰজা সতী বেউলাৰ পিতৃ বুলি জ্ঞাত ।।
আৰিমত্ত নৃপতিয়ে এ’ ৰাজত্ব কৰিলা ।
বুঢ়ী নগৰ পুষ্কৰিণী প্ৰমাণ ৰূপে ৰৈলা ।।
চিলাৰায়ৰ পুত্ৰ পৰীক্ষিত নাৰায়ণ ।
কোচ বেহাৰ এৰি দৰঙ্গে পাতিলা শাসন ।।
পৰীক্ষিতৰ পুত্ৰ এ’, বলিনাৰায়ণে পাই ।
মঙ্গলদৈ বুৰঞ্জীত ৰচে সুৱৰ্ণ অধ্যায় ।।
বিশ্ব বিমোহিনী ৰূপৰ যি দেৱীৰ দৰ্শন লয় ।
সেহি কেন্দুকলাইৰ জন্ম কলাইগাঁৱত হয় ।।
কোচ ৰাজাৰ পূৰ্বে কোনে ৰাজত্ব কৰিলা ।
ভূঞাসবেও ইয়াতেহে মহিমা দেখাইলা ।।
ৱেলচ চাহাব নামধাৰী এক ইংৰাজ কাপ্তানে ।
ৰাজা কৃষ্ণনাৰায়ণক ধৰিলা গোপনে ।।
ওঠৰশ চাব্বিশ চনত এ’ , ইয়াণ্ডাবু সন্ধি ।
স্বাধীনতা হৰি নিলা কৰি নানা ফন্দি ।।
শঙ্কৰী যুগৰ পূৰ্বে এ’ বিপ্ৰ হৰিহৰ ।
কবি ৰামসৰস্বতী আৰু দ্বিজ দামোদৰ ।
জয়ৰাম সূৰ্যখড়িৰ মালদৈতে ঘৰ ।।
সৰ্ব্বানন্দ ব্যাস কলাইৰ গীতত মেঘে জন্মে ।
নাৰায়ণদেউৰ সুকনান্নীক জগতে প্ৰণামে ।।
টঙত উঠিলাহা শিল্প টংলাত কৰিছিলা ।
আজিও কতই চৰ্চ্চা কৰে সুকুমাৰ কলা ।।
মঙ্গলদৈয়া ৰাইজে জানে বিপ্লৱ কৰিবা ।
ইংৰাজৰ অত্যাচাৰক খুজিলা খেদিবা ।।
ওঠৰশ চৌৰান্নবৈত কৃষক বিদ্ৰোহ ভৈলা ।
পথৰুঘাটৰ মাটিত কতই প্ৰাণ দিলা ।।
শাক্ত বৈষ্ণৱ সৱে মিলি এ মঙ্গলদৈ সজায় ।
হিন্দু মুছলমানেও মিলি সুকনান্নী গায় ।।
এহি জাতি সেহি জাতি এ’ আৰু নানা জনজাতি ।
হিয়াই হিয়াই মিলিজুলি কৰিলা বসতি ।।
মঙ্গলদৈৰ কিশোৰ বাছা, ধনটি মোজাম্মিল ।
মোজাম্মিলৰ ৰক্ত পাই ভাষা জিল্মিল্ ।।
শ্বহীদ মোজাম্মিলৰ ৰক্তে ভাষাকে বচায় ।
মোজাম্মিলৰ মঙ্গলদৈচোন পীঠস্থান হয় ।।
শত কোটি প্ৰণাম লোৱা গায়ক ‘ভূপেন্দ্ৰ’ৰ ।।
(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ → মালিনী গোস্বামী)
No comments:
Post a Comment