বনৰ পখিলা ধৰা
বন ছোৱালী
তোক জানো লাগে বাৰু
মোৰ, মনৰ পাখিলাবোৰ
আৰু, মন ফুলনিত সৰি থকা
মন শেৱালি ?
বনৰ পখিলা খেদি
বনে বনে যাৱ
মোৰ বন কবিতাজনী বাৰু
জানো লগ পাৱ ?
তাই তোৰ লগতে ঘূৰি ফুৰি
তোৰ ছাঁতে জিৰাই ৰয়
মোৰ কোঠালৈ ঘূৰি আহি
তোৰ মৰমৰ
বন সাধুটো কয় ৷
বনৰ গোন্ধে বনৰ ৰূপে সিযে
বনোময় ৷৷
(জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাদেৱে ৰচা গীত)
(ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ:
দিগন্ত শইকীয়া)
No comments:
Post a Comment