গাঁৱৰে ডেকা মই

গাঁৱৰে ডেকা মই

        গাঁৱৰে ডেকা

                 নুশুনো ছলাহীৰ

                          কথা একা বেঁকা

                  মই ন পোহৰৰ ডেকা ৷

কৌটিকলীয়া

         চকুৰে চামনি

                   এৰুৱাই পৃথিৱী চাওঁ

নাঙলৰ শিৰলুত

                    লিখা কথাখিনি

                    এতিয়াহে বুজি পাওঁ ৷

মাটি মোৰ আপোন ঐ

মাটি মোৰ সপোন ঐ

          মাটি মোৰ নিজাপী ঘৰ

নাঙলৰ ফালেৰে

          মাটিত ভাইগ’ আঁকো

          মাটিকে মাগিছোঁ বৰ ৷

মাটিয়ে পোহৰে

           গুণাগঁথা কৰি

            মানুহকৈ স্ৰজিলে মোক

পেটৰে পোৰণি

            মাটিয়ে গুচাই ঐ

                  পোহৰে মনৰে ভোক ৷

গাঁৱৰে ডেকা মই

            যাৱে আগেবাঢ়ি

                    আঁতৰাই জেঙনি

চাই কি পোহৰৰ হেঙুলি ৰেঙণি

মচি যাম মচি যাম আমাৰে মুখৰে

                      যাউতীযুগীয়া চেকা

         গছকি খচকি বোকা আগেবাঢ়ো

                 মই গজলীয়া, মই গাঁৱলীয়া

                        ন পোহৰৰে ডেকা ৷৷

                                              

(জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাদেৱে ৰচা গীত)

(ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ:  দিগন্ত শইকীয়া)