অ’ আমাৰ গাঁও

অ’ আমাৰ গাঁও

আমাৰ গাঁৱৰ মান ৰাখি

মৰিবলৈ যাওঁ আমি

          মৰিবলৈ যাওঁ ৷

ভৰপূৰ তামোলৰে

সেউজীয়া পথাৰৰ

দূৰতে জিলিকি থকা

          অ’ আমাৰ গাঁও !

দেশৰ হকে মৰিব পৰা

আমাৰ গাঁৱৰ ডেকা ল’ৰা

ডেকেৰী নহয় পাছ পৰা

          অ’ আমাৰ গাঁও ৷




একঠা মাটি মই উপজিয়ে পাওঁ


এমুঠি পেটৰ ভাত


এখনি কপোৰ গাত


          আজি কিয় তাকো নাপাওঁ ?




এই মাটি মোৰ অধিকাৰ


মোৰে ভাত মোৰে কাপোৰ


মোৰে দেশ আজি মই


           নিজে ৰখাওঁ ৷




কালৰ মূৰ্ত্তি ধৰি 


          শতৰু মূৰত


    আকাশৰ চৰগ্‌ পেলাওঁ ৷৷

[জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাদেৱে ৰচা গীতটি ‘লভিতা’ নাটকত দিছে]

[ইউনিক’ড ৰূপান্তৰ:  দিগন্ত শইকীয়া]