(টিহুলৈ) টিহু হ’ল তোমাৰ নাম

টিহু হ’ল তোমাৰে নামে , হওক আনন্দ তোমাৰ

লখিমী পথাৰৰ পৰা কৰোঁ নমস্কাৰ ৷৷

বড়ো ভাষাৰ ‘ডিহু’ শৱদহে , বিষ্ণু ৰাভাই কোৱা

‘ডি’ মানে পানী আৰু ‘হু’ মানে বোৱা হে

‘ডিহু’ ক্রমে ‘টিহু’ হ’ল হে , টিহু নদীৰ পাৰে

বাণীকান্ত কাকতীয়ে কয় বাৰে বাৰে ৷৷

ভূটান গিৰিৰ পাদদেশতহে আছিল এখন বিল

তাৰে পৰা ভালুকদঙা বৈ আহিছিল ৷৷

শিৰা নদী নাম ধৰি এ , কিছু দূৰ বলে

এহি অঞ্চল ভ্রমি ভ্রমি নখান্দাত মিলিলে ৷৷

টিহু নদী সৰু নদী হে , সৰু হ’লে কিনো হ’ল

জলধাৰাৰ পাৰে মহান কৃষ্টি পৰি ৰ’ল ৷৷

টিহু নদীৰ দুয়ো পাৰে হে জীৱন দিয়া সাৰ

সোণালী ধান শস্য আৰু সৰিয়হ অপাৰ ৷৷

উত্তৰতে শোভি আছে ভূটান-পূব-ক্ষেত্র

দক্ষিণতে বৈ আছে বাবা ব্রহ্মপুত্র ৷৷

বৰমা আখৰা স্থান হে পূৰ্ব দোশে আছে

পশ্মিমে বজালীৰ কিছু অংশ বিৰাজিছে ৷৷

টিহু নগৰ কেন্দ্র কৰি এ , মুঠ মৌজা সাতোখন

বাস কৰে জনজাতি নানা জাতিৰ মন ৷৷

‘বাগ্ চা’ শব্দই ভূটীয়া ভাষাৰ দুৱাৰ মুখ বুজায়

উত্তৰে ‘বাস্কা’ অঞ্চল সেয়ে নাম পায় ৷৷

চতুৰ্দ্দশ-পঞ্চদশ শতিকাত হয় , ভোট-বড়োৰ ৰণ

প্রমান ৰূপে বৰবৰীৰ হয় নামকৰণ ৷৷

মঠ-মন্দিৰ-সত্র-দেৱালয় আছে নানা বিশ্বাসৰ

শাক্ত বৈষ্ণৱ শৈৱ ভক্তৰ এহি স্থানে ঘৰ ৷৷

গন্ধৰ্ৱৰায়ক আজ্ঞা দিলে এ হে গুৰু মাধৱদেৱে

মনোহৰে আজ্ঞা পালে এ , শ্রীদামোদৰ দেৱৰ ৷৷

সেয়ে হৈছিল স্থাপনা শিঙৰা সত্রৰ

সন্তদেৱে পাতি দেলা হে সন্ধেলা গাঁও সত্র ৷

সন্ত মাধৱ কন্দলীৰ তৃতীয়জন পুত্র ৷৷

শঙ্কৰদেৱৰসময়ৰে হে এ বাসুদেৱ চৌধৰী ৷

সৎসঙ্গী সত্র পাতে গুৰুক প্রণাম কৰি ৷৷

তেৱেঁ কৰে প্রতিষ্ঠা এ , ৰজা নৰনাৰায়ণে

শিৱসিংহই মানি ল’লে হৰষিত মনে ৷৷

নিষ্পিখেৰাজ  ধৰ্ম্মোত্তৰ হে , মাটি দিছিল ইংৰাজে ৷

সেহি সত্রত গুৰুসেৱা আজিও বিৰাজে ৷৷

ফুলশ্বৰী কুঁৱৰীৰ হে এদিন সুতিকা ৰোগ হয় ৷

ভৱ কান্ত ভট্টাচাৰ্য্যই কৰে নিৰাময় ৷৷

শিৱসিংহ স্বৰ্গদেৱে হে তুষ্ট হৈ অতি

তামৰ ফলি কৰি দিলা আৰু দিলা মাটি ৷৷

খানাৰ মাজ সত্রখানি এ , পৱিত্র দামোদৰী

শ্যামৰায়ৰ বৈষ্ণৱ ধৰ্ম্ম আছে ই প্রচাৰি ৷৷

শাক্ত ধৰ্ম্মৰ নিদৰ্শন এ, বহু কালী মন্দিৰত

কঠালঘৰ, পাটিকৰা মঠুৰাপুৰ গাঁৱত ৷৷

হৰিভাঙাৰ কামাখ্যা এ, য’ত শক্তি পূজা হয়

হেল্ চাপাৰাৰ বিষহৰিত ভক্তই আশিষ লয় ৷৷

স্থানে স্থানে শৈৱ ধৰ্ম্মৰ এ, হে নিদৰ্শন চোৱাঁ ৷

প্রমাণ আছে ভদ্ৰকুচি পৰমাণ খোৱা ৷৷

আহোম ৰজাৰ দিনতো এ, বহু পুখুৰী খনাই

টিহু অঞ্চল সজাইছিলা তৃষ্ণা গুচুৱাই ৷৷

টিহু থানাৰ মাজ সত্রৰ এ, কাঠৰ বিগ্রহ ধৰি

ধাতুৰ গঢ়া বুলি মানে নিলা চুৰ কৰি ৷৷

পিছে কাঠৰ বুলি জানিয়া এ হাতখন ভাঙিলা

সেই কাঠৰ বিগ্রহ আজিও সত্রত শোভা পাইলা ৷৷

আৰু কত বুৰঞ্জী এ টিহুত লুকাই আছে

আজিৰ সভাৰ পণ্ডিতসৱে উদ্ধাৰিব পাছে ৷৷

দুই কুৰি তিনি বছৰ হ’ল আজি সাহিত্য সভাৰ

তাতে আহি ধন্য হয় ভূপেন্দ্র গীতিকাৰ ৷৷

নিৰৱ সাধক পণ্ডিত প্রবৰ এ, শ্রী শৰ্ম্মা যজ্ঞেশ্বৰে ৷

আজি, অসমীয়া সাহিত্যৰ দিগ্ ৰ্শন কৰে ৷৷

সাৰদা বৰদলৈ আজি হে আমাৰ পূজ্য নাট্যকাৰ

ৰামদাসে গুৰি ধৰে গল্প লিখোঁতাৰ ৷৷

আজি মালিক বহে , কবি বহে হে , নৱ পদ্মভূষণ

নিৰ্ম্মাল প্রভাই হাঁহি আছে শুৱাই সভাখন ৷৷

(আকৌ) মালিক বহে নৱ বহে এ আৰু নিৰ্ম্মাল প্রভা

হিন্দু মুছলমান বহে , বহে বড়ো ৰাভা ৷৷

সুভাষ মুখোপাধ্যায় আজি হে আমাৰ মাজত আছে

বঙ্গ অসমৰে সেতু কৱিতাৰে ৰচে ৷৷

অসমৰে যোগ্যপুত্র এ শ্রীফকৰুদ্দিনে

টিহু নগৰ নামিলেহি একচক্র বিমানে ৷৷

বৰপেটাৰ প্রতিনিধি এ শ্রীফকৰুদ্দিন নাম

ৰাষ্ট্রপতি হৈয়ো কৰে টিহুক প্রনাম ৷৷

(লখিমীপথাৰ,টিহু,দুই ফেব্রুৱাৰী,১৯৭৬, টিহুত বহা অসম সাহিত্য সভাৰ ৪৩ তম অধিবেশন উপলক্ষে ৰচা)

(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)