অনুসন্ধান আকাংক্ষাত

Tuesday, April 10, 2012

ভণ্টি অ’ ভণ্টি


ককায়েক : ভণ্টি অ ভণ্টি ডেকা এজন পালোঁ
তোৰ কাৰণে চালোঁ
কইনা সজাই উলিয়াই তোক
দিম বুলি ভাবিলোঁ
তই বা কি কৱ ভনী, তই কিনো কৱ ?
ভনী      : বিয়া
ককায়েক :  বিয়া
কচোন কি কৱ ?
ভনী     : (নিমাত)
ককায়েক: তই নেমাত কিয় ভণ্টি ?
মুখ ঘূৰালি কিয়
লাজত ৰঙাপৰি ভণ্টী জঠৰ হলি কিয় ?
ভনী  : অ ককাইদেউ, মোৰ স্নেহৰ ককাউদেউ
কিনো জগৰ লগালোঁ মই ঘৰৰ পৰা খেদিছ ৷
যৌৱন কালেই কাল হলক্ষমোক বোজা বুলি ভাবিছ
ককায়েক: নহয় ভণ্টি, পাগলী তই .. মহা আঁকৰী
নাৰী হলেই লাগে ভণ্টি এজন জীৱন লগৰী
ভনী : চিনা নহয় জনা নহয় কোন ডেকাক বা চালি
বিয়া দিয়াৰ আগতে তই মোকতো নুসুধিলি
ককায়েক:এৰা ভণ্টি , মোৰ দোষ ক্ষেমিবি এইবাৰ
হয়তো তই মন পাইছ অন্য কাৰোবাৰ
নতুবা কিবা পাঙি থৈছ ক কথাষাৰ
ভনী : স্নেহৰ ককাইদেউ , কওঁ , সুধিছ যেতিয়া
জাগীৰোডৰ লৰা এজন বে ধুনীয়া
চিলিক মিলত মেকানিকৰ চাকৰি কৰিছে
যোৱা বছৰ বাছত আমাৰ চিনাজনা হৈছে
আৰু নকওঁ যা, তই ভাবি চা
ককায়েক:হেঁ ? জাগীৰোডৰ ? জাগীৰোডৰ তেওঁ
ভয় নাখাবি,নামটো কচোন 
পিতাইক নকওঁ ৷
ভনী :  শুন তেনে নাম তাওঁৰ হেমন্ত শইকীয়া
          মনে প্রাণে পণ কৰিছোঁ 
          তেওঁকে সপিম হিয়া
ককায়েক: কি ভণ্টি কি কলি ? হেমন্ত শইকীয়া
বিধিৰ লিখন বিচিত্র
সেই শইকীয়াক চালোঁ
ভনী   :মোৰ স্নেহৰ ককাইদেউটো
তোৰ গুণকে গাই থাকিম ওৰে জীৱনটো
যুগ যুগৰ সাধনাতহে এনে ককাই পায়
যি ভনীৰ কথাবোৰক মৰমেৰে চায়
ককায়েক :(তেন্তে) বিয়াখন পাতোঁ ভণ্টি,
মোৰ আশিষ লবি
(পিছে) শোকে খুন্দা মাৰিছে 
তই পতি গৃহে যাবি
কাহানিবা আমি যদি কিবা দোষ কৰিছোঁ
নিজ গুণে পাহৰিবি, ক্ষমাহে মাগিছোঁ ৷

( কলকাতা, ১৯৬৯, এই গীতটো ভনীয়েক কবিতাৰ অনুৰোধত ভূপেন হাজৰিকাদেৱে কবিতাৰ বিয়াৰ সময়ত ৰচা)

(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)

No comments: