সোনৰ কাঠিৰ পৰশ পোৱা
আলফুলীয়া হাতেৰে
কোনেনো ধূলিক
সাবটি লয় ?
একেটি ঘৰৰ দুটি
মানুহ
দুটি জীৱনৰ কথা
শুনা ৷
এজুপি লতাৰ দুটি
কলি
এটি যে নিয়ৰত
থাকে উমলি
আনটিয়ে নিয়ৰৰ
টোপাল নাপাই
মাথোঁ খায়
হাবাথুৰি ৷
এটি জীৱনত নিতৌ
হৰষ
কোনোবাই সানি
দিয়ে সোণৰ পৰশ
আনটিৰ জীৱনৰ
আজিৰ সমল
মাথোঁ দুখৰে দিন
গণা ৷
এটি জীৱনৰ চকৰি
ঘূৰে
(তাত) চিক্ মিক্ জেউতিৰ ৰহণ চৰে
আনটিৰ আশা ধুলিত
বাগৰে
নাই তাত পোহৰৰ
এটিও কণা ৷৷
এটিয়ে সৰগক
হাততে পায়
সৰগৰ সোৱাদে
নিতে আমুৱায়
আনি দিব ওভোতাই
কোনে বা আজি
আনটিৰ জীৱনে
হেৰুৱা হাঁহি
সুন্দৰ সৰগৰ
মধুকণা ৷
(কথাছবি: ধুমুহা, ১৯৫৭ চন)
(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ
গীত)
(ইউনিক'ডীয়
ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)
No comments:
Post a Comment