অকোৱা - পকোৱা বাট

অকোৱা - পকোৱা বাট, এই পাহাৰীয়া

ঝক্ ঝক্ চলিছে যেন কেৰেকুৱা

অকোৱা – পকোৱা বাটটো ‘পাতাচিয়া’

ঝক্ ঝক্ চলিছে যেন কেৰেকুৱা ৷

 ঝিক্ ঝিক্ ঝিক্ ঝিক্ ঝক্ ঝক্ ঝক্ ঝক্

 ‘পাতাচিয়া’লকোখন চলি থক্ থক্ ৷৷

দুটা কল খালাঁ , আমালৈ নথ’লাঁ

আৰু এটা খালাঁ আমাক নিদিলাঁ ৷

ভগাই ভগাই খালে আঁটি আটি যায়

লুকাই খালে ফ্রেণ্ড, ঢুকাইহে যায় ৷

শকত ল’ৰা : আই এম ন’ট ছেলফিশ্ব

          লুক এট মাই বডি

          শুকাই মৰিম ফ্রেণ্ড কম খাওঁ যদি ৷

          ঘৰ পাম যেতিয়া , মাম্মি ক’ব তেতিয়া

          ঘৰ পাম যেতিয়া , ডেডি ক’ব তেতিয়া

          আই ঐ দেহি ! সোণ হ’লি আধাপেটীয়া ৷

খোৰাই খায় নোখোৱাৰ নাই

এই কথা ভাল কথা নহ’ব যে ভাই ৷

খাদ্যৰ ভঁৰাল উদং নকৰিবা

আনৰো উদৰ আছে পাহৰি নেযাবা ৷

দুজনৰ আসনক এজনে নল’বা 

পিচত দেখিবা তুমি এখনো নাপাবা ৷

হোম হোম চুইট হোম,

লৈ যোৱা পাহাৰীয়া ৰে’ল

কেৰেলুৱা ৰে’ল তুমি নকৰিবা ফেল

হোম হোম চুইট হোম ৷৷

(কথাছবি: বনহংস, ১৯৭৮ চন)

(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ গীত)

ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ :  দিগন্ত শইকীয়া