মোৰ বুকুৰ জ্বালাত নয়ন উতলে

মোৰ বুকুৰ জ্বালাত নয়ন উতলে

নাবিক হিয়াত সনা লহৰ নগলে ৷৷

মেলা পাল সুৰৰে অবাক নিমাত

হয় হিয়াৰো ভুল হেৰালে যে বাট

আজি কোনে কাকনো পঢ়ালে ই পাঠ

হায় অশ্রু পেলালোঁ অকলে অকলে ৷৷

ফুৰে ভুৱা বলাকা, হ্মেঘে ক’ব খবৰ

যদি লুকুৱা মন, শোভে কোন ঘৰ

উম সেমেকে, সাঁতুৰি লাগে ভাগৰ

কান্দে বুকুৰ আশাই অকলে অকলে ৷৷

(কথাছবি: ভাগ্য, ১৯৬৮ চন )

(ভূপেন হাজৰিকাদেৱৰ কন্ঠেৰে নিগৰিত গীত)

(ইউনিক'ডীয় ৰূপান্তৰ - দিগন্ত শইকীয়া)